در اکوکاردیوگرافی از امواج صوتی دارای فرکانس بالا (که ما فوق صوت نیزنامیده میشود) برای ایجاد یک تصویر متحرک از قلب استفاده میشود. امواج صوتی از طریق یک وسیله دستی به نام پروب به داخل بدن فرستاده میشود. این امواج صوتی ساختارها و مایعات موجود در قلب را مرتعش کرده و اکوها از طریق مبدل (پروب) مجددا دریافت میشوند. اکوها در مونیتور به تصاویر تبدیل میشوند.
نحوه انجام اکوکاردیوگرافی : اکوکاردیوگرافی هم در مطب پزشک و هم در بیمارستان قابل انجام است. اکوکاردیوگرافی نیاز به آمادهسازی خاصی ندارد. از شما درخواست میشود که لباسهای رویی خود را درآورید، سپس پزشک یک ژل مخصوص را بر روی سینه شما میمالد تا به انتقال جریان کمک کند. پزشک پروب اکوکاردیوگرافی را بر روی قلب و سینه شما گذاشته و آنرا کمی فشار میدهد و از شما میخواهد که درجهات مختلف دراز بکشید یا نفس خود را حبس کنید تا تصویر واضحتری از قلب در مونیتور دیده شود.
اکوکاردیوگرافی به پزشک شما نشان میدهد که چگونه حفرهها یا دیوارههای قلب توسط بیماریهایی مانند حمله قلبی، فشارخونبالا، بیماری پیشین قلبی و یا نارسایی قلب، دچار تغییر شدهاند. همچنین اکوکاردیوگرافی پزشک را قادر به تحلیل توان پمپاژ قلب میسازد، که پزشک آن را با عبارت کسر جهشی (EF) توصیف مینماید . کسر جهشی(EF) طبیعی در حدود 55 تا 65 درصد میباشد، یعنی بیش از نیمی از خون موجود در بطن چپ قلب (حفره اصلی پمپ کننده قلب) در هر ضربان قلب به بیرون ریخته میشود. اگر این درصد (EF) بسیار پایین باشد، اکوکاردیوگرافی نشان میدهد که کجای فرایند پمپاژ قلب ضعیف است، برای مثال اکوکاردیوگرافی ناحیهای از قلب که در اثر حمله قلبی ضعیف شده است را نشان میدهد. اکوکاردیوگرافی ممکن است به خصوص در تشخیص برخی از بیماریهای ژنتیکی که با خطر مرگ ناگهانی همراه میباشند ارزشمند است، برای مثال کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک قلب که افزایش ضخامت غیر طبیعی عضله قلب میباشد و معمولا در ورزشکاران جوانی که دچار مرگ ناگهانی میشوند، دیده میشود. همچنین اکوکاردیوگرافی وضعیت هر 4 دریچه قلب و نحوه کارکرد آنها را نشان میدهد. استفاده از اکوکاردیوگرافی داپلر چگونگی عبور خون از دریچهها را نشان میدهد که این خود ممکن است نشانگر ماهیت یک بیماری قلبی باشد، برای مثال برگشت خون به سمت عقب ممکن است نشان دهنده نارسایی یک دریچه باشد. همچنین اکوکاردیوگرافی اطلاعاتی درباره حجم گردش خون به پزشک میدهد که ممکن است تحت تاثیر داروهایی مانند دیورتیکها (داروهای ادرارآور) قرار گرفته باشند. همچنین اکوکاردیوگرافی به سوالات زیر پاسخ میدهد: چگونه چندین عامل در قلب با هم برهمکنش میکنند؟ چگونه درمانها از پس یک نوع ناراحتی خاص برمیآیند؟ و برای نگه داشتن فعالیت پمپاژی قلب در بهترین حالت خود، چه اقدامی باید انجام داد؟ اکوکاردیوگرافی از طریق مری : پزشک ممکن است برای شما اکوکاردیوگرافی از طریق مری (TEE) درخواست کند، اکوکاردیوگرافی از طریق مری نوعی از اکوکاردیوگرافی است که برخی از محدودیتهای اکوکاردیوگرافی معمولی را ندارد. همانطورکه از نام آن پیدا است، اکوکاردیوگرافی از طریق مری با استفاده از یک پروب بسیار کوچک (با قطری کمتر از 1/5 سانتیمتر) انجام میشود. این پروب کوچک وارد مری میشود (مری لولهای است که دهان را به معده وصل میکند). به جای دیدن قلب از طریق دیواره قفسه سینه، در اکوکاردیوگرافی از طریق مری تصاویرقلب از داخل مری که بسیار به قلب نزدیک میباشد، تهیه میشوند.
اکوکاردیوگرافی ورزشی : درست مانند سایر استرس تستها، یک اکوکاردیوگرافی ورزشی نشان میدهد که عملکرد قلب شما به هنگام فعالیت شدید چگونه است. استرس اکو بیشتر اوقات برای تایید یا رد بیماری سرخرگ کرونری قلب انجام میشود. تصویر قلب که در حال حرکت توسط استرس اکو ایجاد میشود، پزشک را قادر میکند که محل انسداد سرخرگهای کرونری را تشخیص دهد. استرس اکوکاردیوگرافی ممکن است در مطب پزشک یا در بیمارستان انجام شود. این بررسی دو بخش دارد: نخست، پزشک در حالیکه شما بر روی میز معاینه درازکشیدهاید، یک اکوکاردیوگرافی در حال استراحت (سونوگرافی قلب) را انجام میدهد. سپس شما سوار دوچرخه ثابت یا تردمیل میشوید و شروع به ورزش میکنید تا فعالیت قلبتان به حداکثر برسد. اکوکاردیوگرافی دوم درحالی انجام میشود که ضربان قلب شما هنوز بالا است. در صورت وجود هرگونه تغییرات ناشی از ورزش در قلب، این بررسی آنها را نشان خواهد داد. برای مثال، در مناطقی از قلب که خونرسانی آن به علت انسداد سرخرگهای عضله قلب محدود شده است، عضله قلب آن طورکه باید منقبض نمیشود. به عنوان یک مثال دیگر، کاهش خونرسانی به عضلات قلب در طی ورزش که در حالت استراحت وجود ندارد، بیانگر ناهنجاریهای قابل برگشت جریان خون میباشد. این حالت از بیماری را باید درمان نمود تا از بروز حملات قلبی پیشگیری شود.